รู้จักกับอำเภอเวียงแหง

เมืองลับแล..แหล่งท่องเที่ยวเชียงใหม่

อำเภอเวียงแหง เป็นอำเภอเล็กๆ กลางหุบเขาทามกลางธรรมชาติ ติดชายแดน ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัดเชียงใหม่ มีอาณาเขตส่วนหนึ่งเป็นพรมแดนระหว่างประเทศไทยและเมียนมาร์ อำเภอเวียงแหงมีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 672.2 ตารางกิโลเมตร โดยประมาณ 92 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ทั้งหมดเป็นภูเขาและผืนป่า ที่ที่มีความเป็นเอกลักษณ์และน่าค้นหาเป็นอย่างยิ่ง อำเภอเวียงแหงนั้น เป็นชุมชนที่ตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติแสนสงบ โอบล้อมไปด้วยธรรมชาติที่สวยงามของต้นไม้ ภูเขา โดยผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่มีความหลากหลายของชาติพันธุ์ อาชีพส่วนใหญ่เป็นเกษตรกร ปลูกข้าว พริก กระเทียม มะม่วง และอื่นๆ อีกหลากหลายชนิด

ใครอยากไปสัมผัสวิถีชีวิตผู้คนและบรรยากาศของที่นี่ ก็จะมีแหล่งท่องเที่ยวต่าง ๆ ให้ท่านได้เลือกเที่ยวกันหลากหลายสถานที่ ซึ่งอำเภอเวียงแหงนั้น จะแบ่งออกเป็น 3 ตำบล ได้แก่ ตำบลเมืองแหง มีทั้งหมด 12 หมู่บ้าน ตำบลแสนไห มีทั้งหมด 5 หมู่บ้าน ตำบลเปียงหลวง มีทั้งหมด 6 หมู่บ้าน ท่านสามารถเดินทางมาที่อำเภอเวียงแหงได้ โดยใช้เส้นทางหลัก เชียงใหม่ - เวียงแหง - เปียงหลวง เส้นทางส่วนใหญ่จะเป็นทางขึ้นเขา และมีความคตเคี้ยว ตลอดสองข้างทางจะเป็นวิวทิวทัศน์ ที่สวยงาม

รู้จักกับอำเภอเวียงแหง

อำเภอเวียงแหง แต่เดิมนั้นเป็นตำบลขึ้นอยู่กับ อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ สภาพท้องที่ค่อนข้างกันดาร การเดินทางลำบาก และติดกับชายแดนประเทศเมียนมาร์ มีสภาพเป็นเมืองปิด การคมนาคม ยากลำบากทำให้เกิดปัญหาและอุปสรรคในการปกครอง พัฒนา และการป้องกันรักษาความสงบเรียบร้อย จึงได้ตั้งเป็นกิ่งอำเภอเวียงแหง เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2524 ประกอบด้วย 3 ตำบล 12 หมู่บ้าน จนกระทั่งได้มีพระราชกฤษฎีกาตั้งเป็น อำเภอเวียงแหง เมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2536

เวียงแหงนั้นแต่มีชื่อเดิมว่า “เมืองแหง” มีความสำคัญในฐานะเป็นเมืองหน้าด่าน เมืองยุทธศาสตร์ตามเส้นทางการเดินทัพและการค้าระหว่าง เมืองเชียงใหม่ ราชธานีของอาณาจักรล้านนา กับเมือง อังวะ โดยเดินทางผ่าน เมืองนาย ปัจจุบันอยู่ใน รัฐฉาน ประเทศเมียนมาร์

รู้จักกับอำเภอเวียงแหง

ประวัติอำเภอเวียงแหง

อำเภอเวียงแหงมีชื่อเดิมว่า “เมืองแหง” ซึ่งมีตำนานว่าเกิดจากเหตุการณ์ที่พระพุทธองค์ทรงเสวยแตงที่ถวายโดยชาวเขาเผ่ากระเหรี่ยง แล้วทิ้งเปลือกแตงลงในลำน้ำแม่แตง ทำให้พระทนต์ (ฟัน) กระเทาะออกมา คำว่ากระเทาะนี้ภาษาท้องถิ่นใช้คำว่าแหง ดังนั้นเมืองแห่งนี้จึงได้ชื่อว่า “เมืองแหง” เมืองแหงเป็นเมืองหน้าด่านที่มีความสำคัญในฐานะเป็นเส้นทางการเดินทัพและการค้าระหว่างเมืองเชียงใหม่ ราชธานีของอาณาจักรล้านนา กับเมืองอังวะ ราชธานีเก่าของเมียนมาร์ (พม่า) โดยเดินทางผ่านเมืองนาย (ปัจจุบันอยู่ในรัฐฉาน ประเทศเมียนมาร์) มีเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้น ณ เมืองนี้มากมาย ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เช่น การเดินทัพของพระเจ้าบุเรงนอง พระนเรศวรมหาราช และเนเมียวสีหบดี

เมืองแหงเป็นเมืองปิดที่มีการคมนาคมยากลำบาก ทำให้เกิดปัญหาและอุปสรรคในการปกครอง พัฒนา และการป้องกันรักษาความสงบ จึงได้ตั้งเป็นกิ่งอำเภอเวียงแหง เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2524 ประกอบด้วย 2 ตำบล 12 หมู่บ้าน จนกระทั่งได้มีพระราชกฤษฎีกาตั้งเป็นอำเภอเวียงแหง เมื่อวันที่ 4 พ.ย. พ.ศ. 2536

อำเภอเวียงแหงตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัดเชียงใหม่ โดยเดินทางตามทางหลวงหมายเลข 107 ถึงช่วงหลักกิโลเมตรที่ 78 แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าทางหลวงหมายเลข 1322 อีก 40 กิโลเมตร มีพื้นที่รวม 672 ตารางกิโลเมตร ประชากรทั้งหมด 53,799 คน (ปี พ.ศ. 2564) แบ่งเป็น 3 ตำบล 23 หมู่บ้าน มีที่ว่าการอำเภอตั้งอยู่ที่ตำบลเมืองแหง อำเภอเวียงแหงเป็นที่อยู่อาศัยของคนหลากหลายชาติพันธุ์ มีทั้งวัดวาอาราม แหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติ และหมู่บ้านอันเงียบสงบ มีวัฒนธรรมและประเพณีผสมระหว่างชนภาคเหนือกับชนเชื้อสายไทยใหญ่กับชนกลุ่มน้อยต่าง ๆ เช่น พื้นเมือง ปกาเกอะญอ ลาหู่ ลีซู ไทใหญ่ จีน ปะโอ ปะหล่อง ไทลื้อ เป็นต้น